Het waren af en toe ontroerende momenten tijdens het afscheid nemen van de 4 puppies. Maar ze gaan stuk voor stuk een heerlijke toekomst tegemoet. Het is natuurlijk ook heel fijn om mensen zo gelukkig met hun nieuwe pup te zien vertrekken. En Wopke blijft natuurlijk!
Ulysse was na het vertrek van de eerste een beetje verbouwereerd, maar bij het gaan van de andere drie had ze kennelijk iets van: het is goed zo.
Eventjes wennen voor Wopke, die vanochtend nog lekker tegen Wendil aan lag te slapen en plotseling ook dat laatste warme lijfje kwijt was, terwijl Ulysse nog niet erg happig was op al te “close” gezelschap.
Maar na het middageten en even lekker buiten rondsjouwen beginnen moeder en dochter binnen uitgebreid te stoeien en liggen ze terwijl ik dit schrijf heerlijk tegen elkaar aan. Wopke alweer vermoeid van het spelen mag zomaar tegen moeders rug aankruipen. Iets wat sinds de zoogperiode nog niet weer is voorgekomen.
Puppies, ik wens jullie en jullie baasjes een heerlijke toekomst!
zondag 30 mei 2010
30 januari 2007
De kans voor Thamara, Pieter en Aristo (papa) om het volledige nest nog een keer te komen bekijken deed zich afgelopen zondag voor. Aristo vond zijn kinderen héél interessant. Ik denk niet dat hij besefte dat hij de vader is van het grut, voor hem leken het meer heerlijk ruikende, bewegende knuffels. We moesten hem dan ook goed in de gaten houden, anders had hij er zo maar eentje in zijn bek gepakt. Aristo vond Ulysse ook nog steeds erg leuk!
Het was enig om de hele familie zo bij elkaar te zien. In 2008 zien we elkaar hopelijk weer allemaal op de nestkeuring en wie weet, ook tijdens het Markiesjesweekend in september in Beekbergen.
27 januari 2007
Gisteren hebben we Janneke Leunissen-Rooseboom en haar man op bezoek gehad. Voor de niet ingewijden: Janneke is een zus van Marry Vollebregt en Marry’s dochter Liselotte is degene die deze website gemaakt heeft en ook nog steeds onderhoudt. Ik lever alleen maar de tekst en foto’s aan en Liselotte heeft daar deze prachtige site van gemaakt. Ik ben haar daar ook zeer dankbaar voor.
Terug naar Janneke. Janneke is voor vele fokkers en show-bezoekers zeker geen onbekende. Ze vond het erg leuk om langs te komen om de pups te bekijken en haar man Leo heeft ze daarbij ook op de gevoelige plaat vastgelegd. De foto’s vormen een leuke afsluiting van een reeks wekelijks gemaakte foto’s en komen als zodanig ook in de pupalbums voor de nieuwe eigenaren.
Komende week staat nog het nestbezoek van de FAC op de agenda en de dagen daarna zullen de pups geleidelijk aan het nest gaan verlaten.
Ongetwijfeld zullen er in deze laatste week nog foto’s volgen, alhoewel het met de groeiende vachtjes steeds moeilijker wordt om de hondjes ook echt te herkennen. Ze hebben inmiddels ook een echt puppybandje om met in het ringetje een gehaakt bandje geknoopt in de kleur die zij altijd al hadden.
Alle nestfoto’s komen uiteindelijk op cd en gaan als zodanig ook mee met de nieuwe eigenaren.
Het dagboek van Ulysse in de papieren versie (voor het pupalbum) sluit ik hiermee af.
Puppies, ik ga jullie missen!!!
Terug naar Janneke. Janneke is voor vele fokkers en show-bezoekers zeker geen onbekende. Ze vond het erg leuk om langs te komen om de pups te bekijken en haar man Leo heeft ze daarbij ook op de gevoelige plaat vastgelegd. De foto’s vormen een leuke afsluiting van een reeks wekelijks gemaakte foto’s en komen als zodanig ook in de pupalbums voor de nieuwe eigenaren.
Komende week staat nog het nestbezoek van de FAC op de agenda en de dagen daarna zullen de pups geleidelijk aan het nest gaan verlaten.
Ongetwijfeld zullen er in deze laatste week nog foto’s volgen, alhoewel het met de groeiende vachtjes steeds moeilijker wordt om de hondjes ook echt te herkennen. Ze hebben inmiddels ook een echt puppybandje om met in het ringetje een gehaakt bandje geknoopt in de kleur die zij altijd al hadden.
Alle nestfoto’s komen uiteindelijk op cd en gaan als zodanig ook mee met de nieuwe eigenaren.
Het dagboek van Ulysse in de papieren versie (voor het pupalbum) sluit ik hiermee af.
Puppies, ik ga jullie missen!!!
26 januari 2007
Het kan inderdaad niet op deze week. Op dinsdag zijn de pups gechipt en op donderdag hebben ze hun eerste inenting gekregen. Wytze en Wopke hadden het niet zo op beide, maar Wessel, Wendil en Wieske gaven geen kik. Bij Wytze zijn ook de balletjes al ingedaald en bij Wessel de rechter, de linker moet nog volgen, maar dit kan nog gemakkelijk gebeuren. De paspoorten zijn ingevuld en voorzien van een heuse pasfoto.
De tuin wordt verder verkend, of moet ik zeggen: Zwartje wordt verder verkend. Misschien is het ook wel andersom…
En dan opeens ligt er ijs en (een beetje) sneeuw! De vijver is daarmee het speerpunt van de aandacht van de pups geworden. Even schijnen ze nog te denken van: Zullen we het wagen? Maar al gauw begeven de eersten zich op het ijs, wat gelukkig niet echt glad is dankzij de aangevroren sneeuw. Echte waaghalzen zijn het!
En als klap op de vuurpijl komt er ook nog eens familie langs: Yna met haar twee Markiesjes. Het voelde eventjes als het Markiesjesweekend in het klein. En wat gaat het toch allemaal prachtig met elkaar om!
De tuin wordt verder verkend, of moet ik zeggen: Zwartje wordt verder verkend. Misschien is het ook wel andersom…
En dan opeens ligt er ijs en (een beetje) sneeuw! De vijver is daarmee het speerpunt van de aandacht van de pups geworden. Even schijnen ze nog te denken van: Zullen we het wagen? Maar al gauw begeven de eersten zich op het ijs, wat gelukkig niet echt glad is dankzij de aangevroren sneeuw. Echte waaghalzen zijn het!
En als klap op de vuurpijl komt er ook nog eens familie langs: Yna met haar twee Markiesjes. Het voelde eventjes als het Markiesjesweekend in het klein. En wat gaat het toch allemaal prachtig met elkaar om!
22 januari 2007
Deze week wordt er eentje van de grote ontdekkingen. Het weer leent zich uitstekend voor een eerste wandelingetje (met elke pup afzonderlijk) en natuurlijk nog een ritje met de auto.
Morgen worden de pups gechipt en zo langzaam maar zeker zie ik ze veranderen van pups in kleine hondjes. De snuitjes beginnen zich wat meer te ontwikkelen en niet te vergeten de tandjes… De middagmaaltijd brokjes hoeft al niet meer met water te worden aangelengd. Ze zetten maar al te graag de tanden erin!
Eten doen ze trouwens als de besten. Elke maaltijd is één groot feest en binnen een mum van tijd verslonden. Ze doen het geweldig en dat is te merken als ze na de maaltijd weer heftig met elkaar beginnen te stoeien, voodat ze vervolgens weer als een blok in slaap vallen. Wat een puppenspul!…
De namen van de pups blijven op één na onveranderd. Winona is inmiddels omgedoopt in Wendil en deze naam zal dus ook op het afstammingsbewijs komen te staan. Ik moest wel lachen om de betekenis van deze naam: “vandaal”. De nieuwe baasjes kunnen straks hun borst nat maken…
Morgen worden de pups gechipt en zo langzaam maar zeker zie ik ze veranderen van pups in kleine hondjes. De snuitjes beginnen zich wat meer te ontwikkelen en niet te vergeten de tandjes… De middagmaaltijd brokjes hoeft al niet meer met water te worden aangelengd. Ze zetten maar al te graag de tanden erin!
Eten doen ze trouwens als de besten. Elke maaltijd is één groot feest en binnen een mum van tijd verslonden. Ze doen het geweldig en dat is te merken als ze na de maaltijd weer heftig met elkaar beginnen te stoeien, voodat ze vervolgens weer als een blok in slaap vallen. Wat een puppenspul!…
De namen van de pups blijven op één na onveranderd. Winona is inmiddels omgedoopt in Wendil en deze naam zal dus ook op het afstammingsbewijs komen te staan. Ik moest wel lachen om de betekenis van deze naam: “vandaal”. De nieuwe baasjes kunnen straks hun borst nat maken…
20 januari 2007
De (werp)kist kan wel weer worden ontmanteld. De pups liggen er eenvoudig niet meer in. Ze hebben inmiddels het hele huis verkend. Dit afgezien van mijn slaapkamer aangezien ik voor de duur van het nest in de logeerkamer slaap, dan kan er tenminste geen pup ontsnappen via het kattenluik in de voordeur, en van de badkamer die ook in het achtereind van het huis ligt. Wopke mag deze twee kamers straks nog gaan ontdekken.
Inmiddels hebben de pups ook kennisgemaakt met Zwartje, mijn kat. Die lieverd wilde ze net als ze gewend is te doen bij Ulysse alleen maar kopjes geven. De pups keken eigenlijk niet naar hem. Nu is Zwartje zoals de naam al zegt helemaal zwart, dus veel verschil met Ulysse en Bennie is er natuurlijk niet.
Voor Wopke heb ik van de week een nieuw mandje gekocht. Ze vond hem geweldig, evenals haar broers en zussen….
De pups blijven nu ‘s avonds gezellig bij mij in de voorkamer. Af en toe voel ik mij een beetje de rattenvanger van Hamelen, maar als ze dan tijdens het tv-kijken gezellig met zijn allen aan mijn voeten komen liggen dan smelt ik.
Inmiddels hebben de pups ook kennisgemaakt met Zwartje, mijn kat. Die lieverd wilde ze net als ze gewend is te doen bij Ulysse alleen maar kopjes geven. De pups keken eigenlijk niet naar hem. Nu is Zwartje zoals de naam al zegt helemaal zwart, dus veel verschil met Ulysse en Bennie is er natuurlijk niet.
Voor Wopke heb ik van de week een nieuw mandje gekocht. Ze vond hem geweldig, evenals haar broers en zussen….
De pups blijven nu ‘s avonds gezellig bij mij in de voorkamer. Af en toe voel ik mij een beetje de rattenvanger van Hamelen, maar als ze dan tijdens het tv-kijken gezellig met zijn allen aan mijn voeten komen liggen dan smelt ik.
17 januari 2007
De pups worden steeds vrijer. Als we ‘s ochtends wakker worden is het een gekrioel van jewelste in de keuken en dat houdt pas op als de pups hun schaal met pap (in de kist) voor hun neus hebben, en Bennie en Ulysse aan hun brokken kunnen beginnen. Als ik dan mijn eerste koffie op heb is het eerst uitgebreid speeluurtje. Uitgeslapen als ze zijn van de lange nacht houden ze het spelen ‘s ochtends vroeg het langst vol, voordat ze weer als een blok bij elkaar in slaap vallen.
Gisteravond heb ik voor het eerst Ulysse met haar kids zien spelen. Dat was echt een enig gezicht! Het beginnen dus al echte hondjes te worden.
Gisteravond heb ik voor het eerst Ulysse met haar kids zien spelen. Dat was echt een enig gezicht! Het beginnen dus al echte hondjes te worden.
15 januari 2007
Vijf weken al en met de dag ondeugender! Gisterochtend kwam ik de “kraamkamer” binnen en direct liepen er 3 pluizebolletjes rond mijn voeten. Die waren dus gewoon de kist uitgeklommen! Het heeft nu geen zin meer om de schuifjes ervoor te doen. Beter dat ze zich niet bezeren als ze van die hoge rand naar beneden kukelen. De kamer is volledig puppy-proof en inmiddels ook de rest van het huis waar de hondjes vrij toegang toe hebben. Steeds vaker nemen ze de drempel naar het voorhuis, als ik daar ‘s avonds ben. De betekenis van de keuken zullen ze nu ook wel snel doorhebben.
De tandjes worden met de dag scherper en ze ontzien elkaar niet. Bij Wessel constateerde ik bij het kammen al een heel klein korstje in zijn nek en Wieske haar neus ziet er wat gehavend uit. Het gegrom en gesnauw is dan ook vaak niet van de lucht. Het is een pittig stelletje, dat is zeker!
De tandjes worden met de dag scherper en ze ontzien elkaar niet. Bij Wessel constateerde ik bij het kammen al een heel klein korstje in zijn nek en Wieske haar neus ziet er wat gehavend uit. Het gegrom en gesnauw is dan ook vaak niet van de lucht. Het is een pittig stelletje, dat is zeker!
8 januari 2007
Vandaag zijn de pups 4 weken oud. Wat gaat de tijd toch snel. Bijna niet te geloven dat ze over nog eens 4 weken al zullen zijn uitgevlogen! Ik moet er nog niet aan denken. Wat ben ik blij dat er eentje blijft!
Gisteren zijn ze voor het eerst een 10 minuutjes buiten de kist geweest. Bennie vond het maar zozo. Hij wist niet of je met die kleine wezentjes kon spelen, of dat hij ze terecht moest wijzen als ze te dicht bij hem kwamen. Vandaag hebben we het uitje wat langer herhaald en de pups zijn al weer een stukje vrijer. Toen ze wat al te opdringerig werden ging Ben maar weer even met Ulysse stoeien. Die is tenminste partij voor hem. Tot slot ging Ben nog even lekker rollebollen op een van de kleedjes, waarna hij zich zo enthousiast ging schudden (op de houten vloer!), dat hij letterlijk onderuit ging. Hij zal nog wat te stellen krijgen met dit vrije volkje, maar ik ben ervan overtuigd dat hij zich een uitstekende pleegvader zal tonen.
Ulysse lijkt het al een heel eind gehad te hebben met haar pups. Ze komt nog maar weinig in de kist en blijft nu ook staan als de pups bij haar drinken, klaar om bij het minste loslaten weer uit de kist te springen.
De groei zit er nog steeds mooi in, de pups zijn alle vijf rond de 200 gram gegroeid in de afgelopen week. En ondanks de verschillen die zich nu toch wel beginnen af te tekenen, zijn ze nog steeds mooi gelijk van type. Als ze op een kluitje in de kist zitten en allemaal naar me opkijken zou ik zonder de gekleurde bandjes zo 1-2-3 niet weten wie wie is!
Gisteren zijn ze voor het eerst een 10 minuutjes buiten de kist geweest. Bennie vond het maar zozo. Hij wist niet of je met die kleine wezentjes kon spelen, of dat hij ze terecht moest wijzen als ze te dicht bij hem kwamen. Vandaag hebben we het uitje wat langer herhaald en de pups zijn al weer een stukje vrijer. Toen ze wat al te opdringerig werden ging Ben maar weer even met Ulysse stoeien. Die is tenminste partij voor hem. Tot slot ging Ben nog even lekker rollebollen op een van de kleedjes, waarna hij zich zo enthousiast ging schudden (op de houten vloer!), dat hij letterlijk onderuit ging. Hij zal nog wat te stellen krijgen met dit vrije volkje, maar ik ben ervan overtuigd dat hij zich een uitstekende pleegvader zal tonen.
Ulysse lijkt het al een heel eind gehad te hebben met haar pups. Ze komt nog maar weinig in de kist en blijft nu ook staan als de pups bij haar drinken, klaar om bij het minste loslaten weer uit de kist te springen.
De groei zit er nog steeds mooi in, de pups zijn alle vijf rond de 200 gram gegroeid in de afgelopen week. En ondanks de verschillen die zich nu toch wel beginnen af te tekenen, zijn ze nog steeds mooi gelijk van type. Als ze op een kluitje in de kist zitten en allemaal naar me opkijken zou ik zonder de gekleurde bandjes zo 1-2-3 niet weten wie wie is!
6 januari 2007
De pups “doen” het nog steeds geweldig en vandaag is het tijd om ze te gaan spenen.
Lachen zo’n eerste schaal met melk in de kist. Eerst draaiden ze er wat omheen, maar al gauw hadden ze het door, al dan niet uitgenodigd door mijn in de melk gedoopte vinger. En alleen Winona vond het nodig om ook haar pootje in de melk te dopen. Ze had niks in de gaten, dronk gewoon door totdat ze genoeg had, waarna de rest nog even doorging tot de bodem in zicht was. Vervolgens gingen ze elkaar nog een keer de snoetjes aflikken en binnen 5 minuten was het hele clubje weer in diepe rust. Kennelijk is deze melk ook erg lekker!…
Met de pups in kennelijk diepe slaap vervolgens met Bennie en Ulysse richting Hondensportschool gereden. Eigenlijk was het nog wel vakantie, maar Rudy had al gemaild dat flyball vandaag weer van start ging. Bennie even in een bench geparkeerd en Ulysse mocht het spits afbijten. De andere honden hadden een korte vakantie gehad, maar Ulysse inmiddels bijna 3 maanden, dus ik was heel benieuwd hoe ze het zou doen. Verbaasd was ik eigenlijk niet: ze startte als nooit tevoren en maakte gedurende de 2 trainingsronden geen enkele fout! Ze had het gemist!!!
Aan het eind van de 2e ronde begon ze wat vermoeid te raken, ze liep wat minder snel, dus hielden we het verder voor gezien. Nog een paar weekjes geduld, als de pups de deur uit zijn kan de training weer volop beginnen. Volgens mij heb ik Ulysse een groot plezier gedaan met dit verkorte middagje flyball! Bij thuiskomst waren de pups nog niet eens echt wakker. Die hebben hun moeder in de tussentijd niet gemist.
Lachen zo’n eerste schaal met melk in de kist. Eerst draaiden ze er wat omheen, maar al gauw hadden ze het door, al dan niet uitgenodigd door mijn in de melk gedoopte vinger. En alleen Winona vond het nodig om ook haar pootje in de melk te dopen. Ze had niks in de gaten, dronk gewoon door totdat ze genoeg had, waarna de rest nog even doorging tot de bodem in zicht was. Vervolgens gingen ze elkaar nog een keer de snoetjes aflikken en binnen 5 minuten was het hele clubje weer in diepe rust. Kennelijk is deze melk ook erg lekker!…
Met de pups in kennelijk diepe slaap vervolgens met Bennie en Ulysse richting Hondensportschool gereden. Eigenlijk was het nog wel vakantie, maar Rudy had al gemaild dat flyball vandaag weer van start ging. Bennie even in een bench geparkeerd en Ulysse mocht het spits afbijten. De andere honden hadden een korte vakantie gehad, maar Ulysse inmiddels bijna 3 maanden, dus ik was heel benieuwd hoe ze het zou doen. Verbaasd was ik eigenlijk niet: ze startte als nooit tevoren en maakte gedurende de 2 trainingsronden geen enkele fout! Ze had het gemist!!!
Aan het eind van de 2e ronde begon ze wat vermoeid te raken, ze liep wat minder snel, dus hielden we het verder voor gezien. Nog een paar weekjes geduld, als de pups de deur uit zijn kan de training weer volop beginnen. Volgens mij heb ik Ulysse een groot plezier gedaan met dit verkorte middagje flyball! Bij thuiskomst waren de pups nog niet eens echt wakker. Die hebben hun moeder in de tussentijd niet gemist.
1 januari 2007
Ulysse en haar pups hebben de jaarwisseling prima doorstaan. Ze hadden totaal geen last van het vuurwerk, wat gelukkig ook niet in hevige mate werd afgestoken. Waarschijnlijk een gevolg van het slechte weer, maar daar was ik niet rouwig om.
Voor Bennie was het wel een beetje vervelend. Deze al wat oudere heer voelt zich doorgaans wat onprettig bij knallende geluiden, of dat nu door vuurwerk komt of door onweer. Uiteindelijk zijn we rond een uur of één rustig gaan slapen en was het leed voor Bennie weer helemaal geleden.
De pups zijn de afgelopen week weer mooi gegroeid. De volgorde in de gewichten is eigenlijk niet veranderd. Wat wel opvalt is dat de teefjes weer wat meer naar elkaar “toegroeien” en ook Wessel begint wat meer “reu” te worden. Hij begint zijn zus Wieske al behoorlijk te benaderen, maar blijft toch een wat fijner reutje.
Tijd dus voor een nieuwe fotoronde.
Voor Bennie was het wel een beetje vervelend. Deze al wat oudere heer voelt zich doorgaans wat onprettig bij knallende geluiden, of dat nu door vuurwerk komt of door onweer. Uiteindelijk zijn we rond een uur of één rustig gaan slapen en was het leed voor Bennie weer helemaal geleden.
De pups zijn de afgelopen week weer mooi gegroeid. De volgorde in de gewichten is eigenlijk niet veranderd. Wat wel opvalt is dat de teefjes weer wat meer naar elkaar “toegroeien” en ook Wessel begint wat meer “reu” te worden. Hij begint zijn zus Wieske al behoorlijk te benaderen, maar blijft toch een wat fijner reutje.
Tijd dus voor een nieuwe fotoronde.
31 december 2006
De laatste dag van het jaar 2006. Terwijl er in Nieuwolda en omstreken al aardig wat knallen losbarsten zijn de pups zich van geen kwaad bewust en beginnen zij steeds meer elkaar te ontdekken en ook al wat meer te spelen. En dat terwijl ik begon te denken dat zij alleen maar konden drinken en slapen. Wacht maar baasje…..
Vanmorgen na het verschonen van de kist was Wytze zo boos dat hij weer teruggezet werd, dat hij wel een half uur heeft zitten zeuren (en niet zo’n beetje!) Volgens mij lijkt hij op zijn moeder, die kon als pup ook al zo dwingend om aandacht vragen. Ulysse negeerde hem volledig, dus deed ik dat ook!
De kist is nog groot genoeg voor het vijftal, maar het zal niet zo lang meer duren voordat ze een grotere wereld gaan ontdekken.
Vanmorgen na het verschonen van de kist was Wytze zo boos dat hij weer teruggezet werd, dat hij wel een half uur heeft zitten zeuren (en niet zo’n beetje!) Volgens mij lijkt hij op zijn moeder, die kon als pup ook al zo dwingend om aandacht vragen. Ulysse negeerde hem volledig, dus deed ik dat ook!
De kist is nog groot genoeg voor het vijftal, maar het zal niet zo lang meer duren voordat ze een grotere wereld gaan ontdekken.
27 december 2006
Vannacht sloeg de Rottweiler van mijn buurman aan en wat gebeurde er? Er klonken 2 korte blafjes uit de kist!
Wat gaat het opeens verschrikkelijk snel. Ulysse was gisteren overdag niet zoveel bij de pups te vinden (ze vond het wel erg gezellig om lekker bij de mensen te zijn). Gisteravond bedacht ze dus opeens dat haar uier wel erg strak stond en dat de pups misschien wel honger zouden kunnen hebben (alhoewel je ze niet hoorde op dat moment).
Ze stapte de kist in en van alle kanten kwamen de pups opeens aangesneld, op 4 pootjes(!) In één keer kunnen ze al een beetje lopen. Wat was dat leuk om te zien.
Vervolgens werd Ulysse compleet belaagd. Ik had met haar te doen. Dat ligt me daar met alle kracht aan haar tepels te rukken en te plukken. Ik kan me voorstellen dat Markiesjes op een gegeven moment echt genoeg hebben van die pups.
Nog even en dan kan ik de kraamkamer ombouwen tot puppykamer…
Wat gaat het opeens verschrikkelijk snel. Ulysse was gisteren overdag niet zoveel bij de pups te vinden (ze vond het wel erg gezellig om lekker bij de mensen te zijn). Gisteravond bedacht ze dus opeens dat haar uier wel erg strak stond en dat de pups misschien wel honger zouden kunnen hebben (alhoewel je ze niet hoorde op dat moment).
Ze stapte de kist in en van alle kanten kwamen de pups opeens aangesneld, op 4 pootjes(!) In één keer kunnen ze al een beetje lopen. Wat was dat leuk om te zien.
Vervolgens werd Ulysse compleet belaagd. Ik had met haar te doen. Dat ligt me daar met alle kracht aan haar tepels te rukken en te plukken. Ik kan me voorstellen dat Markiesjes op een gegeven moment echt genoeg hebben van die pups.
Nog even en dan kan ik de kraamkamer ombouwen tot puppykamer…
25 december 2006
De pups hebben nu allemaal de oogjes open en beginnen mij nu ook echt te “ontdekken”. Als ik ze oppak en naar mijn gezicht toe breng bewegen ze hun kopje al kijkend en snuffelend in mijn richting.
Ze zijn vol leven en groeien nog steeds uitstekend. De gewichten variëren tussen de 650 gram (Wopke) en 780 gram (Wytze). Winona heeft haar zus Wieske ingehaald en Wessel blijft duidelijk na Wopke de kleinste van het stel. Maar wat is het een mooi nestje!
De foto’s zijn van 2e Kerstdag, aangezien er een goede vriendin kwam logeren die het erg leuk vond om de pupjes voor de camera te showen.
Ze zijn vol leven en groeien nog steeds uitstekend. De gewichten variëren tussen de 650 gram (Wopke) en 780 gram (Wytze). Winona heeft haar zus Wieske ingehaald en Wessel blijft duidelijk na Wopke de kleinste van het stel. Maar wat is het een mooi nestje!
De foto’s zijn van 2e Kerstdag, aangezien er een goede vriendin kwam logeren die het erg leuk vond om de pupjes voor de camera te showen.
22 december 2006
Vandaag gezien dat 3 van de pupjes de oogjes min of meer open hebben. Alleen Wopke en Wytze nog niet. Wat een mooi gezicht, die glinsterende kraaltjes. Ook “schuiven” de pups niet meer zo veel door de kist, maar gebruiken ze steeds meer de voorpootjes om daar te komen waar ze heen willen. Ze zijn als het ware aan het “droogzwemmen”. Soms komen ze daarbij ook al wat omhoog op de pootjes, totdat ze weer omrollen en het heel stoer opnieuw proberen.
Ze groeien mooi gelijkmatig door en ik ben heel benieuwd naar het weegmoment van maandag.
Ze groeien mooi gelijkmatig door en ik ben heel benieuwd naar het weegmoment van maandag.
18 december 2006
De pups zijn vandaag 1 week oud en hebben zo ongeveer hun geboortegewicht erbij gekregen, de één iets minder, de ander iets meer. Tijd dus voor een echte fotosessie, maar dat valt niet mee als je even niemand in de buurt hebt om ze te “showen”. Ik heb ze dus maar op een wit laken gelegd, aangezien ik nu eens de koppies in beeld wou hebben. Winona en Wessel sliepen rustig verder, maar die andere drie… Enfin, het is gelukt, ware het niet dat de belichting kennelijk niet ideaal was. Ze lijken een tikkeltje bruinig en het laken is ook zeker niet wit meer. Geeft niet, volgende keer hopelijk zonder kunstlicht als er misschien wat minder bewolking boven Nieuwolda hangt.
Abonneren op:
Posts (Atom)
.JPG)
.JPG)